کشتار بی رحمانه میلیون ها گاو و گوسفند در یک روز
متاسفانه در این روزگار بی رحم و طاقت فرسا، سخن گفتن از خرافات و موهومات تلخ و دردناکی که قرنهاست درذهن میلیون ها انسان پیله کرده و زمان بس طولانی باید بگذرد تا بلکه یک روزی، این حقایق تلخ برای همیشه از پیله مغز این افراد خارج شود و برای همیشه به تاریخ بپیوندد، بسیار سخت و در بعضی مواقع غیر ممکن است . زیرا به محض اینکه انسانی پی به این حقیقت ببرد که روزگار طولانی با یک مشت عقیده و نظرات شخصی عده ای، سر کار بوده و پایبند بودن به این اعتقادات او را از تصمیم گیری آزادانه در زندگی اش محروم کرده است، سریع او را به جرم کافر و مرتد بودن ، به اشدد مجازات می رسانند. یکی از این خرافات مرگبار ، قربانی کردن میلیون ها حیوان بی دفاع و زبان بسته در یک روز معین می باشد. انسانها، بی شرمانه بطور شبانه روزی ، گلوی میلیون ها حیوان از جمله ، گاو، گوسفند، خوک، انواع ماکیان، شتر، بز و ... را برای هوس پرکردن شکم خود پاره می کنند وخونشان را بی گناه و بدون ارتکاب هیچ جرمی در سلاخ خانه های خوفناک می ریزند. تنها بهانه شان، این است که باید آنها را کشت چون خدا آنها را برای ما آفریده که بکشیم و بخوریمشان. چرا این همه انسان در کل کره زمین، برای یک دقیقه به این موضوع فکر نمی کنند که تا چه زمانی باید اختیار عقل ، شعور و احساسات خود را به بت ها بدهند. این سخنان ، کفر نیست بلکه این همه کشتار شبانه روزی حیوانات، کفر، ظلم وستم به این همه موجود بی دفاع است. تا به کی باید خود را تسلیم عقاید و تصمیمات گذشتگان خود کنیم. چه زمانی می خواهیم به این حقیقت برسیم که خوردن گوشت و خون مرده حیوانات، باعث نابودی و ظلم به بدن خودمان می شود. چه زمانی پی به دروغ های مکرر تاجران صنعت گوشت حیوانات می بریم. آنها با تبلیغ های دروغین خود مبنی براینکه بهترین راه رساندن پروتئین به بدن، خوردن گوشت مرده ی حیوانات است، تنها به فکر پر کردن جیب های گشاد خود هستند. در اینجا قصد توضیح درمورد مضررات گوشت را ندارم ، برای مطالعه دراین باره کتاب ها، مقالات و منابع علمی و موثقی از بسیاری از دانشمندان و محققان در سراسر دنیا از هر دین و مسلک و نژاد و قبیله ای وجود دارد.
هدف این پست در مورد این است که کمی هم شده از عقل ، خرد و احساسات خودمان استفاده کنیم و برای چند دقیقه وجدانمان را بیدار کنیم و خودمان برای خودمان تصمیم بگیریم که باید چه کنیم. روی سخنم به پدر و مادربزرگ هایی که تنها آرزویشان رفتن به مکه است و سالهاست که در صف انتظار مانده اند و بسیاری از آنها آرزو به دل از این دنیا رفتند، نیست ، چون ذهن آنها فرسوده شده و قابلیت پذیرش حقایق را ندارد. روی سخن با ذهن های جوان می باشد که در این روزگار پیشرفته و دنیای تکنولوژی زندگی می کنند. اینکه گذشته و گذشتگان مهم نیستند، حرف درستی نیست بلکه همیشه باید این حقیقت را بپذیریم که ما در زمان حال زندگی می کنیم و از زمان گذشته باید برای پیشبرد اهداف زندگی مان استفاده کنیم و به فکر آینده مان باشیم. گذشتگان و نیاکان ما انسانها هر چه کرده اند، برای دوران خودشان بوده، ما نباید کمال و تمام عقل و اختیار خود را بدست آنها بدهیم. پس تکلیف اراده و اختیار انسان چه می شود. اینکه گذشتگان کارها و مراسم هایی را انجام می داده اند دلیلی نمی شود که در حال حاضر هم باید همان کارها انجام شود. زمانی، اعراب دوران قبل ازاسلام، همانند گذشتگان خود برای دورکردن بلا ودرد از خود و بت هایشان، حیواناتی را دور خانه کعبه می کشتند که به اصطلاح قربانی کردن نام می گرفت و خون این زبون بسته ها را دور تا دور دیوار کعبه با کف دست هایشان می چسباندند. انجام خرافاتی که اکنون بسیاری از ایرانیان با اتومبیل های صفر کیلیومتر خود انجام می دهند. بحث قربانی کردن تنها در دین اسلام وجود ندارد ، در بسیاری از ادیان وجود دارد و بسیاری از مردم حتی بومیان بت پرست طی مراسم هایی ، حیوانات مختلفی را سر می برند و برای خدایانشان قربانی می کنند. ولی تا بحال به این موضوع فکر کرده ایم که این همه حیوان بی گناه قربانی شده اند، چقدر جلوی بلا و غضب طبیعت گرفته شده است. روزانه هزاران نفراز مردم دنیا به دلایل مختلف کشته می شوند ویا بطور طبیعی می میرن. پس مردن انسانها هم یک امر طبیعی مثل سایر موجودات می باشد و نمی توان جلوی این کار را گرفت حتی با قربانی کردن. با نکشتن حیوانات بی گناه، که آرزویشان، زندگی کردن در این دنیا می باشد، نه تنها ، خلاف دین و مذهب خود عمل نمی کنیم بلکه به فرزندان وآیندگان خود می آموزیم که دین ما، هر چه می خواهد باشد( زرتشتی، مسیحی، کلیمی، بت پرست، بودایی و ... ) دین خشونت ، کشتار و قربانی کردن حیوانات نیست. ابراهیم پیامبر یک قوچی را در زمان خودش سر برید ، آیا باید سالانه میلیون ها حیوان بدبخت بخاطر تصمیم یک نفر کشته شوند. کمی به فکر و حال و روز این زبان بسته ها باشیم. روز قربانی کردن، دام های بدبخت را جلوی چشم یکدیگر سر می برند.
گوسفند ها اگراحساسات را بقول بیشترمردم، نمی فهمن، چگونه وقتی جلوی چشمشان، سر همنوعشان را می برند، سرهایشان را به هم نزدیک می کنند و از ترس جیغ و فریاد می کشند و بیشتر آنها با دیدن چهره جلاد و کارد تیز ، سکته می کنند . تاجران صنعت گوشت، که هیچ گاه به متقاضیان خرید گوشت نمی گویند که بیشتر این گوشتها ، گوشت های حیوانات سکته کرده است و بماند که چه ضرر و زیانی این گوشتهای سکته ای برای انسانها دارند. کافی است فقط یکبار به دیدن این صحنه های زجرآور بروید. آنها را بزور از گله جدا می کنند و بی رحمانه کتک می زنند و دست و پایشان را می بندند و به یک طرف می خوابانند و یک پای خود را محکم روی گلوی حیوان می گذارند بدین طریق حیوان هیچ گونه امکان فرار و دفاع از خود را ندارد و بعد در حالیکه چشمانش از ترس از حدقه بیرون زده گلویش را می درند. به گفته بسیاری از مردم که می گویند، این حیوانات افتخار می کنند که در این روز کشته می شوند و خودشان راضی هستند، آیا این راضی بودنشان است که از ترس تند تند پشگل می ریزند و بع بع می کنند !!!! اگر راضی هستند چرا بزور و با کتک به سمت قتلگاه می روند چرا با پای خودشان نمی روند که گلویشان دریده شود. کمی وجدان می خواهد باور این حقایق تلخ.
این همه فقیر و گرسنه در کل دنیا و در همین کشور خودمان شب را به زور به صبح می رسانند، کشتن این همه حیوان، چه دردی را دوا می کند و چه شکم گرسنه ای را سیر می کند جز اینکه شکم سیر عده ای را سیر تر می کند و فخر و چابلوسی را برای این عده بیشتر به دیگران نشان می دهد. بهتر نیست بجای اینکه این همه هزینه ی خرید این حیوانات بدبخت را برای ادای فریضه دینی خود هر ساله انجام دهیم، این هزینه ها را صرف خرید پوشاک برای برهنه گان جامعه، درمان بیماران نیازمند و فقیر، خرج تحصیل دانشجویان و دانش آموزان مدارس و یا بسیاری از کارهای خیر دیگر کنیم. دوست جوانی که وجدان خود را بیدار نگه می داری و چشم و گوش بسته هیچ حرف و حدیثی را نمی پذیری ، اگر پدر و مادر یا فردی را می شناسید که قرار هست چند وقت دیگر حیوان زبان بسته ای را برای ادای فریضه دینی اش ، بکشد، به او بگویید، بجای هزینه کشتن این حیوان ،کار خیر دیگری انجام دهد. ای کاش حداقل یک نفر دیگر حاضر نشود که گلوی حیوان بی دفاعی را پاره کند. حیوانات ، هم مثل من و شما حق زندگی کردن دارند، آنها را قربانی عقاید خود نکنیم. اگر روزی متو.جه شویم که قربانی کردن، دستور خداوند نبوده، آیا باز این کار را انجام خواهیم داد؟ پس برای هر کاری، خداوند را جلو نندازیم، این همه حیوان بدبدخت هر روز در کشتارگاه ها برای پر کردن شکم های بیچاره انسانها، قربانی می شوند، یک روز بخصوص هم برای همه ی ادیان وجود دارد که آنها را بی رحمانه تر می کشن. این همه خون ریختن و جان گرفتن حیوانات برای چه هدفی؟؟؟؟؟
ما انسانها، گیاهخوار هستیم، شکم ما باید همانند نیاکانمان از میوه و سبزیجات و غلات سیر شود چرا باید بزور گوشت آلوده و مضرر حیوانات مرده را هضم کنیم چون پدر و مادرهایمان گفته اند ، میگویند و خواهند گفت که باید گوشت بخوریم تا رشد کنیم. پس افراد بزرگی چون نیوتن، اینشتین، ادیسون، زرتشت پیامبر، علی بن ابیطالب،ابن سینا، مولوی، حافظ، صادق هدایت و ... چگونه با نخوردن گوشت مرده ی حیوانات اینگونه به بشر خدمت کردند؟!!! پس خوردن گوشت، تنها هوس کور و بی رحمانه ای است که انسانها را قرنهاست اسیر خود کرده است. به خود بیاییم، ما انسانیم نه قاتل.
سخنان بعضی از افراد مشهور که شکی در دانشمند بودن آنها نیست
آلبرت اینشتین
سفره گیاهخوار منظره اسارت حیوان و سلاخ خانه کشتار و خون و شکنجه طبیعت ماتم زده را نشان نمی دهد. خوراک او دورنمای باغ و بوستان و زندگانی روستایی و کشت و درو و جشن طبیعت را نمایان می سازد.
صادق هدایت
انسان به راستی سلطان جانوران است، چرا که درنده خویی اش از آن ها فراتر می رود. ما با مرگ دیگران زندگی می کنیم. ما مکان های دفن هستیم! من از زمان کودکی خوردن گوشت را ترک کرده ام ... .
لئوناردو داوینچی
عدم خشونت به والاترین اخلاق می انجامد که هدف کل تکامل است. مادام که از آزار رساندن به تمام موجودات دیگر دست برنداشته ایم، وحشی هستیم.
پل ولیندامک کارتنی
" اگر دیوار کشتارگاه ها شیشه ای بود همه گیاهخوار می شدند. ما نسبت به خود و نسبت به حیوانات احساس بهتری خواهیم داشت وقتی که بدانیم در رنج آنها سهیم نیستیم."
توماس ادیسون
مادامی که انسان ها قاتل بیرحم موجودات زنده رده پایین تر هستند، هرگز به سلامتی یا صلح دست نخواهند یافت زیرا تا زمانی که انسان ها حیوانات را قتل عام می کنند، یکدیگر را هم خواهند کشت. در حقیقت، آنکه بذر کشتن و رنج می کارد نمی تواند عشق و شادی درو کنند.
